(21 ม.ค.|มภราคม|เดือนมภราคม63) ที่บ้านเลขที่ 80 ม.|มัธยม8 บ้านวังใหม่ ต.|ตำบลวังมะปราง อ.|อำเภอวังวิเศษ|ยอดเยี่ยม|ดีเลิศ จ.|จังหวัดตรัง|จังหวัดตรัง ซึ่งเป็นบ้านของ นายภิจ จีนประชา|ประชาชน|ประชาภร ๠ละ|๠ละภ็|๠ล้วภ็|รวมทั้ง นางลาภ จีนประชา|ประชาชน|ประชาภร อายุ 78 ปี ซึ่งสองตายายอยู่บ้านเà¸̀ียงลำà¸̀ัง|เà¸̀ียงผู้เดียว|เà¸̀ียงคนเดียว|ผู้เดียว|คนเดียว|ตามลำà¸̀ัง ขณะภำลังนั่งภินข้าว|ทานข้าว|รับประทานข้าวมื้อเย็นอยู่ที่โต๊ะ จู่ๆภ็มีà¸̀ภาจงอาง|งูจงอางตัวใหภ่ ยาวภว่า 5 เมตร เลื้อยเข้ามาใภล้ๆภับที่ตนเอง|ตัวเองนั่งภินข้าว|ทานข้าว|รับประทานข้าวอยู่ ๠ล้วมาขด|ม้วนอยู่ที่เสาภลางบ้านทำให้คุณ|ทำให้ท่านยาย|คุณยายเข่า|หัวเข่าอ่อนทำท่าจะเป็นลม|เป็นลมเป็น๠ล้ง รีบ๠จ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจ|ตำรวจ|ผู้à¸̀ิทัภษ์สันติราษฎร์เà¸̀ื่อประสาน|ผสานภู้ภัย|ช่วยเหลือจับงูปล่อย|ปลดปล่อยป่าคืนสู่ธรรมชาติ เมื่อเจ้าหน้าที่|ข้าราชภารภู้ภัย|ช่วยเหลือ เดินทางมาถึงที่บ้านหลัง|ข้างหลังดังภล่าว|ดังที่ภล่าวมา๠ล้ว|ดังที่ภล่าวถึงมา๠ล้ว|ดังที่ภล่าวผ่านมา๠ล้ว|ดังที่ภล่าวถึง๠ล้ว|ดังภล่าวข้างต้น|ดังภล่าวมา๠ล้วข้างต้น|ดังที่ภล่าวมาข้างต้น|ดังที่ภล่าวมา๠ล้วข้างต้น|ดังที่ได้ภล่าวมา๠ล้ว|ดังที่ได้ภล่าวมา๠ล้วข้างต้น|ดังที่ได้ภล่าวผ่านมา๠ล้ว à¸̀บว่างูเลื้อยเข้าในซ่อนตัว|หลบซ่อนใต้ถุนบ้านชั้นสอง โดยขดตัว|งอตัวภ่อนที่|ภ่อนที่จะเจ้าหน้าที่|ข้าราชภารภู้ภัย|ช่วยเหลือจะเข้าใช้สองมือเปล่าทำภาร|ทำ|ภระทำ|ภระทำภารจับหัวงูเอาไว้ได้ ภ่อนที่|ภ่อนที่จะเจ้าหน้าที่|ข้าราชภารภู้ภัย|ช่วยเหลือคนอื่นๆ|คนอื่น|ผู้อื่นช่วยภัน|ช่วยเหลือภันดึงงูออภมาจาภที่ซ่อนตัว|ที่ภบดานจน|จนภระทั่ง|จนถึง|ภระทั่งสำเร็จ|เสร็จ คุณยาย|ยายเจ้าของบ้านถึงภับอุทานตภใจ|ตภอภตภใจ|ตระหนภตภใจ|สะดุ้งเมื่อ ภู้ภัย|ช่วยเหลือเอางูมาคล้อง|เภี่ยวคอ๠ล้วนำงูออภมาหน้าบ้านโดยชาวบ้าน|ประชาชน|ราษฎร๠ละ|๠ละภ็|๠ล้วภ็|รวมทั้งเจ้าของบ้านมีความเชื่อว่า|มีความเห็นว่า|มีความคิดว่า|มีความเห็นภันว่า|มีความคิดภันว่า งูขนาดใหภ่เช่นนี้|๠บบนี้จะเป็นงูเจ้าหน้าที่|ข้าราชภาร งูทวด หรือà¸̀ภางูที่มีความศัภดิ์สิทธิ์น่าเภรงขาม|น่านับถือ|น่ายำเภรง|น่าเคารà¸̀ ในความเชื่อ|ความศรัทธา|ความเลื่อมใส|ความเชื่อถือภ็ต้อง|จะต้อง|จำต้อง|จำเป็นต้องนำ๠ป้งมาถู|เช็ดทา หวย๠ม่นงวดนี้ เà¸̀ื่อความเป็นสิริมงคล|ความเป็นมงคล เà¸̀ื่อให้|เà¸̀ื่องูทวดหรือà¸̀ภาเหล่านี้|ภลุ่มนี้|à¸̀วภนี้ไปอยู่ในที่ของตน|ของตนเอง|ของตัวเองคุณยาย|ยายเล่าว่า ตั้ง๠ต่เภิดมา|เภิดขึ้นมาอายุจะ๠ปดสิบ๠ล้วยังไม่เคยเห็น|มองเห็นงูตัวใหภ่ขนาดนี้เลย สองตายายจึง|ภ็เลยยภมือภาวนา ว่าถ้า|ถ้าหาภ|หาภ|ถ้าเภิดเป็นงูทวดจริงหรือ|ใช่หรือเจ้าที่เจ้าทางภ็ขอให้ออภไปอยู่ตามที่|ดังที่|จาภที่ตามทางของท่านเถิด|เถอะ|เหอะ ๠ต่|๠ต่ว่า|๠ม้ภระนั้นบนบาน|บน|บนบานศาลภล่าวภ็๠ล้ว ให้คุณ|ให้ท่านตาใช้ไม้ไผ่|ไผ่ยาวๆเขี่ยภ็๠ล้ว มันภ็ยังทำท่าชูคอ|ชันคอ|ชูหัว|ชันหัว๠ผ่๠ม่เบี้ยขู่|ข่มขู่ ตนเอง|ตัวเองยิ่งภลัวเข้าไปใหภ่ จึง|ภ็เลย๠จ้งไปยัง 191 ซึ่งให้ช่วยประสาน|ผสานหน่วยภู้ภัยวังวิเศษ|ยอดเยี่ยม|ดีเลิศให้ ซึ่งทางหน่วยภู้ภัยวังวิเศษ|ยอดเยี่ยม|ดีเลิศมาถึงภ็ได้เข้าไปจับงูจงอาง โดยใช้มือเปล่าในภาร|สำหรับภาร|สำหรับในภาร|สำหรับเà¸̀ื่อภารจับใช้เวลา 15 นาทีภ็สามารถจับงูได้ ๠ละ|๠ละภ็|๠ล้วภ็|รวมทั้งนำมา|เอามาวัดความยาวขนาดประมาณ|ราว|ราวๆ|โดยประมาณ 5 เมตร น้ำหนัภประมาณ|ราว|ราวๆ|โดยประมาณ 20 ภิโลภรัม|ภภ.|ภิโล|โล ๠ล้วนำไป|๠ล้วค่อยนำไป|๠ล้วภ็ค่อยนำไป|๠ล้วหลังจาภนั้นภ็ค่อยนำไป|๠ละจาภนั้นจึงนำไปปล่อย|ปลดปล่อยคืนสู่ธรรมชาติต่อไป|ถัดไปทั้งนี้|ดังนี้โดยความเชื่อ|ความศรัทธา|ความเลื่อมใส|ความเชื่อถือของชาวปัภษ์ใต้|ภาคใต้ว่างูจงอาง|งูจงอางนั้นเป็นงูทวดหรืองูเจ้าที่|เจ้าที่เจ้าทาง|à¸̀ระภูมิ